مرجان کندی

غم نگاه آخرت توی لحظه خدا حافظی

گریه بی وقفه ما تو اون روزای کاغذی

قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار

چه بی دوم بود قول ما جدا شدیم آخر کار

تو حسرت نبودنت من با خیالتم خوشم

با رفتنم از این دیارآرزوهامو میکشم

کوله بارم پر حسرت تو دلم پر درده

مثل آوارهای تنها تو خیابونی که سرده

تا خیالم به سرت میزنه گریم میگیره

آروم آروم دل تنگم داره بی تو میمیره

گل مغرور قشنگه من فراموشت نکردم

بی تو اینجارو نمیخوام میرمو بر نمیگردم